première mei 2022

Body can you become hypothetical, a galaxy, in full gear acceleration, a liquid star monster, failing to die?

In het duet DARKMATTER zoeken Cherish Menzo en Camilo Mejía Cortés met de hulp van een Distorted Rap Choir naar manieren om hun lichamen – en de dagelijkse realiteit waarbinnen ze zich bewegen – los te weken van een opgedrongen perceptie. Dit levert een complex gesprek op dat ze zowel willen aangaan als overstijgen – een dualiteit die DARKMATTER mee voedt.

Voor DARKMATTER put Menzo o.a. inspiratie uit het posthumanisme, waarbij het lichamelijke wordt overstegen. Ze neemt ook het afrofuturisme onder de loep, waarbij naar science fiction, technologie, fantasy, etc. wordt gekeken vanuit een Afrikaans of zwart perspectief. De menselijke vorm wordt er iets maakbaars en staat ons toe te dromen. Menzo vlecht er een poëtische laag in waarvoor ze de mosterd haalt bij de astronomie. Ze kijkt o.a. naar donkere materie en naar zwarte gaten die elkaar ontmoeten en botsen, om zo een nieuw, futuristisch en enigmatisch, lichaam te baren.

Net als in JEZEBEL stretcht ze haar bewegingstaal verder uit door de Chopped and Screwed-methodiek te integreren. Een remixtechniek uit de hip-hopwereld waarbij het tempo van de muziek fel wordt teruggeschroefd. Dit biedt het performende lichaam de ruimte om nieuwe lezingen te genereren. Een tienkoppig koor van lokale performers – het Distorted Rap Choir – begeleidt haar hierin met hun vervreemdende rap anthems.

DARKMATTER wil een grondige reshuffle van onze atomen bewerkstelligen, op zoek naar een nieuwe vorm voor – en manier van kijken naar – ons lichaam en de complexe buitenwereld waartoe het zich verhoudt.