GHOSTBUSTERS is een voorstelling die onze spookachtige relatie tot het geheugen, de tijd en de werkelijkheid onderzoekt. Het stuk is bedacht voor vijf fysieke, muzikale en/of vocale performers en is geïnspireerd op het begrip hantologie (hauntology) (bedacht door de filosoof Jacques Derrida en later ontwikkeld door de muziekcriticus Mark Fisher), dat onder andere de opeenstapeling van spookachtige sporen van het verleden beschrijft terwijl we de toekomst ingaan.
Op deze manier wil Steven Michel een choreografische en muzikale vertaling maken van de idee van overleven en uitwissen, belichaming en verdwijning, vertraging en anticipatie.

Ons huidige moment wordt voortdurend vermaakt, verstoord, bespot en geterroriseerd door herinneringen, indrukken en gevoelens van gebeurtenissen uit het verleden. Ons huidige moment wordt ook veranderd, aangevallen, verontrust, vervormd en beïnvloed door toekomstige gebeurtenissen of momenten. We projecteren het heden in het verleden en hallucineren de toekomst terwijl we denken dat we naar het heden kijken. We zijn nooit waar we lijken te zijn.

Wat zeggen deze geesten over ons? Over onze zielen? Onze overtuigingen? Onze angsten? Onze rituelen?
GHOSTBUSTERS is een geest op zich door de hybride vorm waarin opnamesessies, dansmanie en vocale mantra worden gecombineerd. Het probeert vorm te krijgen in de lichamen en stemmen van de performers, in de theatrale ruimte en in het geleefde of ongeleefde geheugen van het publiek. Op zoek naar gastheren waarin het zichzelf kan uitdrukken.