Jan Martens

Het werk van Jan Martens wordt gevoed door de overtuiging dat elk lichaam kan communiceren, dat elk lichaam iets te vertellen heeft. Die directe communicatie vertaalt zich in transparante vormen. Zijn werk is een vrijplaats waarin de notie van tijd opnieuw voelbaar wordt en waar er ruimte is voor zowel observatie, emotie als reflectie. Om dat te bereiken creëert hij niet zozeer een eigen bewegingstaal maar vormt en hergebruikt hij bestaande idiomen in een andere samenhang zodat nieuwe ideeën tevoorschijn komen. In elk nieuw werk tracht hij de relatie tussen publiek en performer te hertekenen.

Jans eerste voorstelling I CAN RIDE A HORSE WHILST JUGGLING SO MARRY ME (2010) werd een portret van een generatie jonge vrouwen in een samenleving die wordt gedomineerd door sociale netwerken. Daarop volgden twee liefdesduetten die hij bij Frascati Amsterdam maakte. A SMALL GUIDE ON HOW TO TREAT YOUR LIFETIME COMPANION (2011) werd geselecteerd voor Aerowaves in 2011 en SWEAT BABY SWEAT (2011) voor de Nederlandse Dansdagen 2012 en Circuit X 2013. Daarna maakte hij drie producties over onconventionele schoonheid, met spelers wiens lichamen je niet in een hedendaagse danscontext verwacht: BIS (2012) voor de 62-jarige Truus Bronkhorst, LA BETE (2013) voor de jonge actrice Joke Emmers, en VICTOR (2013), een duet voor een jongen en een volwassen man dat Jan samen met regisseur Peter Seynaeve creëerde.

In 2014 plaatste Jan de sprong als bewegingsvorm centraal in de groepsvoorstelling THE DOG DAYS ARE OVER (2014) die geselecteerd werd voor Het Theaterfestival in Vlaanderen. Kort daarna maakte Jan de solo ODE TO THE ATTEMPT (2014), gevolgd door het project THE COMMON PEOPLE (2016), een voorstelling, sociaal experiment en workshop ineen, gecreëerd in samenwerking met filmregisseur Lukas Dhont. Jans RULE OF THREE, een samenwerking met de Amerikaanse sound artist NAH, ging in première bij deSingel in Antwerpen in het najaar van 2017.

In het seizoen 2018-19 ging Jan drie nieuwe samenwerkingen aan. Samen met 13 jongeren en fABULEUS creëerde hij PASSING THE BECHDEL TEST, een theaterproductie waarin de stemmen van de jongeren verweven worden met de stemmen van bekende en minder bekende vrouwen uit heden en verleden. Verder herwerkte hij de succesvolle productie A SMALL GUIDE ON HOW TO TREAT YOUR LIFETIME COMPANION uit 2011 met twee nieuwe dansers onder de titel PAULINE THOMAS. In januari 2019 maakt Jan dan weer zelf zijn “comeback” op scène in de solo lostmovements, een duik in het universum van choreograaf, vriend en voorbeeld Marc Vanrunxt.

Jan maakt regelmatig gastvoorstellingen zoals MAN MADE (2017) voor het Dance On Ensemble, daarnaast coacht hij ook jonge makers bij eigen creaties. Hij werd voor zijn werk bekroond met de Prins Bernhard Cultuurfonds prijs Noord-Brabant (2014) en de prestigieuze Charlotte Köhlerprijs (2015). Het recente RULE OF THREE is in de running voor een Zwaan voor ‘meest indrukwekkende dansproductie’. Jan is ‘Creative Associate’ bij deSingel internationale kunstencampus van 2017 tot 2021 en ‘Artiste Associé’ bij Le Gymnase CDCN Roubaix Hauts-de-France, met steun van het ministerie van Cultuur en Communicatie (2016-2019). GRIP wordt structureel ondersteund door de Vlaamse Overheid.

In 2014 richtte Jan Martens samen met zakelijk leidster Klaartje Oerlemans het choreografisch platform GRIP op in Antwerpen / Rotterdam, van waaruit ze samen zijn werk produceren en spreiden en ook het werk ondersteunen van Bára Sigfúsdóttir, Steven Michel en Michele Rizzo.